Yemeği Bitirince Ne Denir?
Kayseri’de bir akşam, dışarıda kar yağarken, bir evin içinde hayat devam ediyordu. O akşam, yemek masasında oturdukları her anı hatırlayarak düşünüyorum. Mutfak, geleneksel Kayseri yemeklerinin kokusuyla doluydu. Her bir tabak, bir öykü anlatıyordu. Ne de olsa, bu masada yemek yemek sadece karın doyurmak değildi; aynı zamanda duygular paylaşılıyordu. Ve o yemek bitince, ne denmesi gerektiğini düşündüğüm o anı hatırlıyorum. İnsanlar yemek yerken her şeyin normal olduğunu sanıyorlar ama bir an, her şeyin sıfırlanıp bittiği anı bilmek istiyor insan.
O Anın Huzursuzluğu
Yemek masasında bir akşam, hayatın farklı anlarını konuşarak geçirdiğimiz akşam yemeklerinde oturduk. Ama o akşam her şey farklıydı. Bir süre sessiz kalmıştık. Hava kararmıştı, annem ve babam yanında oturuyordu, abim ise cebinden telefonunu çıkarıp mesajlaşmaya başlamıştı. O an, bir şeyler eksikti. Yemek soframızda, bir arada olmanın verdiği o rahatlık kaybolmuş gibiydi.
Annemin hazırladığı nefis mantar yemeğini yerken, zihnimdeki bu eksiklikle uğraşıyordum. O yemek tabaklarının ardında, bir şeyler vardı. Bir boşluk… Bir sessizlik. Aniden, masada yalnızca çatal bıçakların sesleri yankılandı. Kimse fazla bir şey söylemedi. Bir an, yemeğin bitmesiyle birlikte masadan herkesin kalkacağı, sohbetin biteceği ve her şeyin sona ereceği düşüncesi beni rahatsız etti. O an, çok hızlı geçti. “Yemeği bitirince ne denir?” diye düşündüm. Bir cümleyle mi bitmeliydi? Yoksa sessizce herkes kalkıp mı gitmeliydi?
Yemek Bitti, Gerçekler Başladı
Yemek bittiğinde, gözlerim birden anneme kaydı. O da gözlerini bana çevirdi, bir şeyler söylemek ister gibi. Ama o an, kimse bir şey söylemedi. O eksik olan bir şeydi; bir kelime, bir soru, bir tepki, bir paylaşım eksikti. Yavaşça herkes tabağını kaldırdı.
Yemek bitmişti, ama içimde hala bir soruyla yüzleşmem gerekiyordu. Bazen, masadan kalktıktan sonra yemekle ilgili duyduğum tatminin kaybolduğunu hissediyorum. Oysa bazen yemeği bitirince, bir şeyler daha söylenmeli. Gözlerinde hissettiğin o anlayış, bir kahkaha ya da hatta bir “Afiyet olsun”dan çok daha fazlası olabilir. Ama her şeyin bittiği o an var ki, o anda seninle birlikte masada oturan kişiler de bir sonraki adımı beklerken, sen tam olarak ne hissedeceğini bilemiyorsun.
İçimdeki duyguyu anlatmak istedim ama sanırım o an için çok geç kaldı. Çünkü annem, “İyi bir akşam yemeğiydi,” dedi sadece. O kadar basit bir cümleydi ki, ama sanki işte tam da o cümle, o akşamı sonlandırmıştı. Şöyle düşündüm: “Yemeği bitirince ne denir?” Bazen, yemek sonrasında bir anı paylaşmanın ne kadar önemli olduğunu unutuyoruz. Ya da belki, bazen sadece yemeği bitirince, hiç konuşmamanın en iyi şey olduğunu düşünüyoruz.
İçimdeki Hayal Kırıklığı ve Yeniden Başlamak
Yemek bittiğinde herkes kalktı, masadan birer birer ayrıldılar. Ben ise, bir süre daha oturmak istedim. O akşamın ne kadar kıymetli olduğunu düşündüm. O yemek, sadece bir öğün değil, belki de yılların birikimiyle oturup bir masada buluşmanın önemli bir hatırasıydı. Ama sonrasında hissettiğim hayal kırıklığı, yemek bitince ne demem gerektiğini anlayamamış olmamdı.
Annemin dediği gibi, “İyi bir akşam yemeğiydi.” Bazen tek bir cümle her şeyi bitirebilir. Bazen o cümleyle hayatı özetleyebilirsiniz. Ama benim içimde kalan şey, sadece o cümleyi duymaktı. Bir insan, bazen kelimelerin gücünü kaybettiği o anı beklerken, belki de hiçbir şey söylemeden de varlığını hissettirebilir. Ama yine de bir şeylerin eksik olduğunu hissetmek, insanı huzursuz eder. Bir an önce toparlanmak ve tekrar bir arada olmak, belki de en büyük arzumdu.
Bir Sonraki Akşam Yemeği
Sonraki akşam, belki de masada hepimizin biraz daha huzurlu olduğu, sohbetlerin bir tık daha derinleştiği bir akşam yemeği olur. Çünkü bazen, yemekleri bitirdikten sonra deniz gibi geniş bir sessizlik, bazen de daha fazla konuşma arzusunu yaratır. O akşam yemek sonrası ne denir sorusunun cevabını bulamamıştım. Ama bir sonraki akşam, belki biraz daha fazla gülümseme, biraz daha fazla bağ kurmak için ne söyleneceğini daha iyi bileceğim.
Yemek bittiğinde, herkesin gözlerinde daha fazla şey görmenin önemli olduğunu anladım. “Yemeği bitirince ne denir?” sorusu, aslında bir insanın kendini ifade etme biçimiyle ilgiliymiş. Huzur, sohbet, paylaşım, hepsi o anın bir parçasıydı ve belki de “Yemek bitti, teşekkürler” demek, işte tam o anda söylenmesi gereken en doğru şeydi.